ارزیابی بیومکانیکی و هیستوپاتولوژیکی دو روش انتقال تاندون و آناستوموز عصبی در کارایی اندام حرکتی خرگوش

منظور از انتقال تاندون، تغییر محل طبیعی چسبندگی یک تاندون به محل جدید بهمنظور کسب مجدد فعالیت مربوط به یک عضله است. در این مطالعه ارزیابیبیومکانیکی و هیستوپاتولوژیکی با استفاده از دو روش جراحی آناستوموز عصبی وانتقال تاندون بصورت توأمان جهت بهبود عملکرد نسبت به استفاده از یکی از روشهای فوق مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه 20 سر خرگوش سفیدنیوزلندی نر ظاهراً سالم انتخاب گردیده و به طور تصادفی به چهار گروه پنج تاییتقسیم شدند؛ گروه 1: در این گروه طی عمل جراحی روی پای چپ حیوان، عصبسیاتیک قطع و رها گردید. گروه 2: در این گروه طی عمل جراحی روی پای چپحیوان، عصب سیاتیک قطع و سپس آناستوموز داده شد. گروه 3: در این گروه طیعمل جراحی روی پای چپ حیوان، عصب سیاتیک قطع و رها گردید. در این گروهعمل انتقال تاندون صورت پذیرفت. گروه 4: در این گروه طی عمل جراحی روی پایچپ حیوان، عصب سیاتیک قطع و سپس آناستوموز داده شد. در این گروه عمل انتقالتاندون صورت پذیرفت. ارزیابی بیومکانیکی و پاتولوژیکی 45 روز پس از جراحیروی نمونه های استخوانی و عضله صورت گرفت. طی نتایج بیومکانیک بدست آمدهاز تحقیق حاضر، در پارامتر خمش پذیری، در پای چپ گروه هایی که انتقال تاندون درآنها صورت گرفته است، نیاز به قدرت خمش کمتری نسبت به گروههایی است کهانتقال تاندون در آنها صورت نگرفته است. همچنین در پارامتر گشتاور شکست، درپای چپ گروه هایی که انتقال تاندون در آنها صورت گرفته است، نیاز به قدرتشکست بیشتری نسبت به گروه هایی است که انتقال تاندون در آنها صورت نگرفتهاست. این امر بدلیل وزن گیری اندام است که میزان کلسیم در گروه هایی که انتقالتاندون در آنها داریم نسبت به ماتریکس بالاتر است. در نتایج پاتولوژیک بدست آمدهاز تحقیق حاضر، نکروز زنکر و آتروفی عضلانی در هر دو گروه قابل مشاهده بود ولیحدت آن در گروه یک بیشتر از گروه چهار ارزیابی شد. در مواقعیکه وزن گیری انجامنمی شود، بدلیل استئودیستروفی میزان کلسیم نسبت به ماتریکس کمتر می شود. نتیجهاینکه استفاده از دو روش جراحی؛ آناستوموز عصبی و انتقال تاندون با یکدیگر نتیجهبهتری در عملکرد اندام های فلج شده دارد.